- παραφροσύνης
- παραφροσύνηwandering of mindfem gen sg (attic epic ionic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
παραφροσύνης
Look at other dictionaries:
Νερβάλ, Ζεράρ ντε- — (Gιrard de Nerval, Παρίσι 1808 – 1885). Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γάλλου συγγραφέα Gιrard Labrunie. Ξεκίνησε ως ρομαντικός, με ποιήματα εξαιρετικής μελωδικότητας και καθαρότητας εννοιών και με μεταφράσεις από τα γερμανικά (μεταξύ των άλλων και… … Dictionary of Greek
несъмысльство — НЕСЪМЫСЛЬСТВ|О (17), А с. Неразумие, глупость, безрассудство: крьстъ. невѣрованиѥмь погыбающии||мъ несъмысльство ѥсть. а вѣрою сп҃саѥмыимъ сила б҃жи˫а ѥсть. СкБГ XII, 18–19; и да ѿвьржено бѹдеть равьно иконоразбителѥ. безѹмиѥ. и ѿметьникъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
αινομανής — αἰνομανὴς ( οῡς), ὲς (Μ) αυτός που βρίσκεται σε κατάσταση φοβερής μανίας, παραφροσύνης. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἰνὸς + μανὴς < ἐμάνην, μαίνομαι] … Dictionary of Greek
ακρομανής — ἀκρομανής, ές (Α) 1. αυτός πού βρίσκεται στα πρόθυρα τής παραφροσύνης, τής τρέλας 2. κάπως τρελός, τρελούτσικος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο (ΙΙ) + μανής < ἐμάνην < μαίνομαι] … Dictionary of Greek
ελλέβορος — (helleborus). Γένος δικοτυλήδονων, πολυετών, ποωδών φυτών της οικογένειας των ρανουγκουλιδών. Οι ε. είναι καυστικοί και δηλητηριώδεις και ανθίζουν τον χειμώνα. Ευδοκιμούν στην Ευρώπη και στη δυτική και κεντρική Ασία. Το γένος αριθμεί περίπου οκτώ … Dictionary of Greek
κατάχρηση — Όρος του δημόσιου και του ιδιωτικού δικαίου, ο οποίος έχει πολλές έννοιες. Στο διοικητικό δίκαιο, η κ. εξουσίας αποτελεί λόγο ακύρωσης των διοικητικών πράξεων. Στο αστικό δίκαιο (άρθρο 281 Α.Κ.) υφίσταται κ. εξουσίας, όταν ένα δικαίωμα ασκείται… … Dictionary of Greek
λυσσώδης — ες (Α λυσσώδης, ῶδες) [λύσσα] 1. αυτός που πάσχει από λύσσα, λυσσασμένος 2. λυσσαλέος, μανιώδης (α. «λυσσώδης έχθρα β. «λυσσώδης μάχη») 3. το ουδ. ως ουσ. το λυσσώδες η μανιώδης ορμή αρχ. αυτός που αναφέρεται σε κατάσταση παραφροσύνης («λυσσώδης… … Dictionary of Greek
λωλαίνω — και λωλώνω (Μ λωλαίνω και λωλώνω) [λωλός] 1. τρελαίνω κάποιον, τόν κάνω ανόητο, τόν ζουρλαίνω 2. παθ. παραφρονώ, τρελαίνομαι («με τόσα βάσανα που πέρασε λωλάθηκε στο τέλος») 3. ενοχλώ κάποιον ώς το σημείο τής παραφροσύνης («μέ λώλανες πια με το… … Dictionary of Greek
μανιακός — και μανικός, ή, ό (AM μανικός και μανιακός, ή, όν) [μανία] αυτός που κατέχεται από μανία, μαινόμενος, παράφρων, τρελός («ταύτην τὴν ἐπωνυμίαν ἔλαβες τὸ μανικὸς καλεῑσθαι», Πλάτ.) νεοελλ. 1. ως ουσ. άνθρωπος παράφρων, ανισόρροπος 2. αυτός που… … Dictionary of Greek
μελαγχολία — Σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από συνεχή και επίμονη θλίψη, υπερβολική και ανεξήγητη με βάση τους εξωτερικούς παράγοντες, από ελάττωση όλων των ψυχικών λειτουργιών, από αίσθημα ανικανότητας, ανεπάρκειας και ενοχής, από τάση αυτοκαταστροφής που σε… … Dictionary of Greek
